SPSS 323 Jezu, ma radości (c)
J. Franck (1618–1677); tł. J. Heczko
Versi Version 1
1
Jezu, ma radości, Duszy mej Miłości, Drogi Panie mój! Kiedyż za swym Panem Tęsknić już przestanę, Głos usłyszę Twój? Tyś jest Oblubieńcem mym; Nic milszego ponad Ciebie Nie mam tu, ni w niebie.
2
Tyś jest mym schronieniem; Pod Twych skrzydeł cieniem Nie zatrwożę się! Niech pękają skały, Drży krąg ziemi cały: Jezus chroni mnie. Choćby w przepaść runął świat, Choćby grzech mnie własny gonił: Jezus mnie obroni!
3
Śmierć niech postrach mnoży, Niechaj zło się sroży; Nie odstąpię wstecz. Burz się, gniewaj, świecie, Jam bezpieczny przecież, Więc, bojaźni, precz! Bóg mą tarczą, zbroją mą; Choć otchłanie wrą spienione, W Panu mam obronę.
4
Za nic mam rozkosze, Nad ich czar przenoszę, Ciebie, Zbawco dusz. Za nic czcze honory, świetne ich pozory Mnie nie łudzą już. Ani boleść, krzyż i śmierć Nie oderwą mnie od Niego, Od Jezusa mego!
5
Ustań, smutku wszelki, Pocieszyciel wielki, Jezus zbliża się; Miłującym Boga Nawet ciężka trwoga Jasne rodzi dnie Choć tu w znoju dźwigam krzyż, Ty położysz kres żałości, Jezu, ma radości!

OK